Κρυπτοτσικνιάς

Προσγειωμένος φαίνεται καφέ προς πορτοκαλί στο πάνω μέρος, με σχεδόν βυσσινί πλάτη (τα ενήλικα άτομα), μα όταν πετάξει αποκαλύπτονται οι λευκές του φτερούγες, που σκεπάζονται από τα μακριά φτερά του σβέρκου. Οπότε συχνά και από απόσταση αφήνει την εντύπωση πως είναι λευκός. Στο κεφάλι (ιδιαίτερα για την αναπαραγωγή) έχει μακριά ασπρόμαυρα φτερά σε μορφή χαίτης. Το ράμφος στα ενήλικα είναι μπλε με σκούρο άκρο. Τα νεαρά έχουν καφε-κίτρινο ράμφος και χρώματα περισσότερο καφέ σε όλο τους το σώμα. Όπως όλοι οι ερωδιοί πετά με μαζεμένο το λαιμό πάνω στους ώμους του.

Είδος που υπάρχει όλο το χρόνο στο σύνολο της υποσαχάρειου Αφρικής, με ένα τμήμα του πληθυσμού του να έρχεται κάθε άνοιξη στην Ευρώπη και την κεντρική Δυτική Ασία (περιοχές βόρεια της Μαύρης θάλασσας), για να αναπαραχθεί. Στην Ευρώπη εμφανίζεται σε όλη τη νότια ήπειρο σε διάσπαρτες περιοχές με μια κατανομή που παρουσιάζει μεγάλες ασυνέχειες.

Αναπαράγεται σε υγροτόπους στη βόρεια και δυτική Ελλάδα, ενώ στις υπόλοιπες περιοχές παρατηρείται διερχόμενος μόνο, κατά τη μετανάστευση.

Θα τον βρούμε σε μια μεγάλη ποικιλία από υγροτόπους με γλυκό κυρίως νερό, ειδικά όπου μπορεί να βρει βλάστηση για να κρυφθεί (εξ ου και το όνομα!). Στη Λέσβο κάνει ένα πολύ εμφανές πέρασμα κάθε άνοιξη (και λιγότερο το φθινόπωρο) όπου και μπορούμε να εντοπίσουμε μεμονωμένα άτομα ή μικρές ομάδες του (5-20 άτομα) σε κάθε κατάλληλο μεγάλο και μικρό υγρότοπο του νησιού.

• Τρέφεται με λεία που δεν ξεπερνά τα 10 εκ. και συνήθως είναι η νύμφες εντόμων (λιβελλούλες, δίπτερα κ.ά.), ψάρια και αμφίβια και τους γυρίνους τους, αλλά επίσης και ακρίδες, σκαθάρια, σκουλήκια κ.ά.
• Περιμένει ακίνητος τη λεία του να πλησιάσει αλλά κάποιες φορές επίσης την αναζητεί περπατώντας αργά.
• Παρότι θεωρείται πως δραστηριοποιείται κυρίως κατά το σούρουπο επίσης αναζητεί τροφή και κατά τη διάρκεια της ημέρας (ιδιαίτερα κατά τη μετανάστευση) .
• Συχνά τρέφεται μαζί με άλλα είδη ερωδιών και τότε δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που του κλέβουν τη λεία...
• Όταν περνά κατά τη μετανάστευση ακούγεται το χαρακτηριστικό του κρώξιμο ("καρρ") συνήθως αμέσως μετά το σούρουπο, όταν τα κοπάδια συνεχίζουν το ταξίδι τους.
• Ο πληθυσμός του στην Ευρώπη υπέστη μεγάλη μείωση τον προηγούμενο αιώνα, λόγω καταστροφής των βιοτόπων του (εξ ου και η κατακερματισμένη εξάπλωση). Αν και στις περισσότερες περιοχές ανακάμπτει σταθερά, δυστυχώς, δε συμβαίνει το ίδιο στις βαλκανικές χώρες.