Μαυροτσιροβάκος

Το αρσενικό έχει γκρί πάνω μέρος, ουρά και κοιλιά και μαύρο κεφάλι που κάνει αντίθεση με το λευκό πηγούνι και λαιμό. Το θηλυκό έχει καφέ σώμα και γκρίζο κεφάλι. Και στα δύο φύλα διακρίνεται, από κοντινή απόσταση, ένας πολύ χαρακτηριστικός κόκκινος οφθαλμικός δακτύλιος. Τα πόδια του είναι στο χρώμα της σάρκας και το ράμφος του γκρίζο με μαύρο άκρο. 

Έχει μόνιμη παρουσία γύρω από τις ακτές της Μεσογείου και οι βοριότερης εξάπλωσης πληθυσμοί (Βόρειας Ελλάδας, Βουλγαρίας και των παραλίων της Μαύρης Θάλασσας) μεταναστεύουν νοτιότερα το χειμώνα, μέχρι και τη Βόρεια Αφρική.

Στη Λέσβο θα το βρούμε να αναπαράγεται  σε μεσογειακούς θαμνώνες (μακκία βλάστηση) στο βόρειο και ανατολικό νησί όμως ο πληθυσμός του πολλαπλασιάζεται το Χειμώνα με τα πουλιά που φτάνουν εδώ για να ξεχειμωνιάσουν. Τότε μπορούμε να το συναντήσουμε σχεδόν παντού όπου υπάρχει κάποιου είδους χαμηλή ή ψηλή βλάστηση με ανοίγματα, όπου του αρέσει να καταφεύγει.

• Η αγγλική του ονομασία είναι "τσιροβάκος της Σαρδηνίας" επειδή το είδος προτοπεριγράφηκε εκεί.
• Τρέφεται κυρίως με αρθρόποδα (έντομα και τις προνύμφες τους, αράχνες κ.ά.). Το φθινόπωρο και το χειμώνα ιδιαίτερα στρέφεται στην κατανάλωση καρπών και φρούτων από τα τυπικά είδη θάμνων της μεσογειακής περιοχής όπως είναι το βάτο, ο σχίνος, η κοκορεβυθιά και φυσικά η ελιά: καταναλώνει μικρές σε μέγεθος ελιές ή τις τυπικές αγριελιές!
• Η αναπαραγωγική του περίοδος είναι από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο οπότε και προχωρεί σε δύο φωλιάσματα το χρόνο.
• Η φωλιά του είναι καλά κρυμμένη μέσα σε θάμνους, σε χαμηλό ύψος πάνω από το έδαφος και φτιαγμένη από χόρτα. 
• Αν και τη φωλιά την κατασκευάζει κυρίως το θηλυκό και τα δύο φύλα κλωσσάνε τα αυγά τους (συνήθως 3-5).
• Ο μεγαλύτερος σε ηλικία Μαυροτσιροβάκος ξεπέρασε τα 7,5 χρόνια!